Jednostki pamięci

JEDNOSTKI PAMIĘCI W INFORMATYCE
CYFROWY ZAPIS INFORMACJI

Wszelkie informacje można zapisać w postaci cyfrowej, Każdemu kolorowi, każdej literze, każdej współrzędnej można przyporządkować odpowiedni numer. Ilość informacji zapisywana w postaci cyfrowej wymagała wprowadzenia odrębnych jednostek, chociażby w celu określenia, czy dana informacja zmieści się na posiadanym nośniku - pendrive lub płycie DVD.

1 bit – najmniejsza porcja informacji: 0 lub 1. W urządzeniach cyfrowych, to po prostu dwa stany: nie ma prądu – jest prąd. Taki sposób zapisu jest zatem bardzo łatwy do zrealizowania, ma on jeszcze wiele innych zalet. Jest bardzo odporny na zakłócenia. Przeanalizujmy poniższy rysunek:

Wykres  a - to sygnał generowany przez urządzenie cyfrowe, np. nadajnik telewizji cyfrowej. Sygnał ten wędrując do odbiorcy jest poważnie zniekształcany - wykres b. Jednak odbiornik, wśród wielu zniekształceń, bez większych problemów odnajduje zera i jedynki, ponownie odtwarzając pierwotny sygnał - wykres c.

Interfejs pierwszych komputerów oraz bardzo wysokie ceny podzespołów pamięci operacyjnej miały poważny wpływ na na wybór przyjętych jednostek pamięci. Gdy nie istniały jeszcze zaawansowane karty graficzne, jeden przycisk klawiatury komputerowej musiał spełniać bardzo wiele funkcji. Zawierał, np. wielką i małą literę oraz symbole graficzne, z których na ekranie komponowano obrazy.

Zatem klawiatura musiała przesyłać ponad 200 znaków. Chcąc zapewnić możliwość przesyłania takiej liczby informacji przy zastosowaniu możliwie najniższych nakładów związanych z konstruowaniem układów elektronicznych posłużono się poniższą koncepcją:

Osiem żarówek (osiem bitów - bo może być włączona lub wyłączona) można zapalić na 256 sposobów! Zatem jest to liczba pozwalająca kodować wszystkie symbole z dawnej klawiatury.

Wprowadzono zatem (w 1964 roku) kolejną jednostkę pamięci 1 bajt  = 8 bitów (256 stanów).

(B  - bajt)

Bardzo szybko zaistniała konieczność wprowadzenia dalszych jednostek:

Niestety wiele zamieszania powstało w momencie próby ujednolicenia jednostek pamięci w ramach układu SI

Nowa jednostka pamięci jest stosowana tylko przez producentów i sprzedawców dysków twardych, albowiem bez nakładu pracy ich dyski "zyskują znacznie na objętości".